Οι κάτοικοι της Κέρκυρας κατά την αρχαιότητα πιθανώς να ήταν οι απόγονοι των Φαιάκων, της Ναυσικάς και του Βασιλιά Αλκινόου. Το νησί κατοικήθηκε από την Παλαιολιθική Εποχή. Η πρώτη κατοχή ήταν των Ερετριειών και ύστερα των Κορινθίων, οι οποίοι ονόμασαν το νησί Κόρκυρα, που ήταν το όνομα της κόρης του Αισώπου, θεού των ποταμών. Το 1204, οι Ενετοί πήραν την Κέρκυρα στην κατοχή τους μετά την κατάκτηση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τους Σταυροφόρους της Δ' Σταυροφορίας, αλλά το 1214 το νησί επέστρεψε στον Μιχαήλ Α' Αγγέλου Κομνηνό, Δεσπότης της Ηπείρου, ο οποίος αποκατάστησε τα παλαιότερα δικαιώματα των κατοίκων της Κέρκυρας και ενίσχυσε τις οχυρώσεις του νησιού μέχρι το 1258-1259 όταν το νησί παραχωρήθηκε απ' τον Δούκα Μιχαήλ Β' στον γαμπρό του Μανφρέδο ως προίκα. Η μάχη του Μπενεβέντο και η Συνθήκη του Viterbo είχαν ως αποτέλεσμα να μεταφερθεί η κυριαρχία του νησιού για τα επόμενα 120 χρόνια στα χέρια του Κάρολου Α' τον Ανδηγαυό. Ο Κάρολος Α' του Ανζού είχε αντί-ορθόδοξες πεποιθήσεις και έτσι αντικατέστησε όλες τις ορθόδοξες εκκλησίες με καθολικές. Ολο και πιο πολλοί κάτοικοι της Κέρκυρας ζητούσαν την προστασία και τη ασφάλεια ανάμεσα στους δύο λόφους. Κατά την εποχή αυτή κατασκευάστηκε το Παλαιό Φρούριο. Η Κέρκυρα ξαναζήτησε την προστασία της Βενετίας το δεύτερο μισό του 14ου αιώνα, η οποία αγόρασε το νησί από τη Νάπολι και ανέλαβε την προστασία του για τα επόμενα 412 χρόνια. Την διοίκηση της Βενετίας την αποτελούσαν μέλη ενός συμβουλίου που υπηρετούσαν για μικρό χρονικό διάστημα και που ήταν εκλεγμένοι από την Βενετία. Κατά την εποχή αυτή ενισχύθηκαν πάλι οι οχυρώσεις. Το 1537 οι Τουρκικές δυνάμεις πολιόρκησαν το νησί, καταστρέφοντας μεγάλες εκτάσεις καλλιεργειών και σκοτώνοντας τουλάχιστον 20,000 Κερκυραίους. Παρόλο αυτά, το νησί δεν κατακτήθηκε λόγω της εξαιρετικής του άμυνας.
Το Νέο Φρούριο κτίστηκε στο λόφο του Αγ. Μάρκου από το 1576 έως το 1645 και διέθετε μερικές απ' τις πιο προηγμένες και δυναμικές πολεμικές κατασκευές της εποχής. Οι οχυρώσεις ενισχύθηκαν ξανά με την κατασκευή ενός δεύτερου τοίχους κατά το 17ο αιώνα. Οι Τουρκικές δυνάμεις επιχείρησαν να εισβάλλουν ξανά την Κέρκυρα, αλλά τους απώθησαν οι Βενετοί. Το 1797, ο Ναπολέων Μποναπάρτης ανέλαβε την διοίκηση της Κέρκυρας και των υπόλοιπων Επτανήσων και μαζί του έφερε τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης. Ιδρύθηκε το δημοτικό συμβούλιο με αρχηγό τον Σπυρίδων Θεοτόκη, δημιουργήθηκε η δημοτική βιβλιοθήκη, έγινε αναδιοργάνωση και βελτίωση της αστυνομίας, του δικαστικού συστήματος και του εκπαιδευτικού συστήματος, ενώ ιδρύθηκε το πρώτο ελληνικό τυπογραφείοΟ έλεγχος του νησιού ήρθε στα χέρια του Ρώσου Ναύαρχου Ουσακώφ το 1799, ενώ το 1800 έγινε η σύσταση της Επτανήσου Πολιτείας. Η Κέρκυρα έγινε η πρώτη ελληνική πολιτεία που αναγνωρίστηκε ως ήμι-αυτόνομο κράτος μετά το 1453. Γίνεται επίσης η ανασύσταση του Ορθόδοξου Επισκόπου της Κέρκυρας. Με την Συνθήκη του Τιλσίτ του 1807, τα Επτάνησα παραχωρούνται ξανά στο Ναπολέων, ο οποίος, με την σκέψη της Αγγλικής εισβολής στο μυαλό του, ενισχύει ακόμα περισσότερο τις οχυρώσεις του νησιού. Η Γαλλική κουλτούρα αρχίζει να έχει τις επιδράσεις της στη αρχιτεκτονική και την εμφάνιση της Κέρκυρας. Φυτεύονται δέντρα στην Πλατεία Σπιανάδα και στο Λιστόν ώστε να μοιάζει η περιοχή με το Rue de Rivoli στο Παρίσι. Οι Γάλλοι καθιερώνουν τον εμβολιασμό των κατοίκων, εισάγουν την πατάτα, ιδρύουν τη Σχολή Καλών Τεχνών και το σπουδαιότερο, ιδρύουν την Ιόνιο Ακαδημία, το πρώτο πανεπιστήμιο της σύγχρονης Ελλάδας.Το 1814, οι Γάλλοι παραδίδουν την Κέρκυρα στους Αγγλους. Σύμφωνα με τη Συνθήκη των Παρισιών, τα Ιόνια Νησιά αναγνωρίζονται ως κράτος ανεξάρτητο υπό την προστασία της Μεγάλης Βρετανίας. Κατά τη διάρκεια της Βρετανικής προστασίας βελτιώθηκε η υποδομή της Κέρκυρας, καθιερώθηκαν ως επίσημη γλώσσα τα ελληνικά, αναθεωρήθηκε το Σύνταγμα ώστε να περιλαμβάνει την ελευθεροτυπία και ιδρύθηκαν διάφορες καλλιτεχνικές και οικονομικές εταιρείες. Τελικά, η Κέρκυρα ενώθηκε με την Ελλάδα την 21η Μαΐου 1864 με την απόφαση του Ιόνιου Κοινοβουλίου και την επικύρωση της απόφασης από την Μεγάλη Βρετανία.
ΠΗΓΗ : corfuferries.gr
